سلامت وبهبود توانمندی های جسم
پروفسور ایرج احرابی فرد
ان کیست که همواره درهمه جا با ماست؟ ان کیست که درتمام محافل و مجامع ما را ازدیگران متمایز نموده، قسمت مهمی از مشخصا تمان بشمارمیاید.ان کیست که با شمایل خود ما را بدیگران میشناساند وخودهویت ما بشمار میاید؟ ان کیست که سلامتش توجه ما را جلب نمیکند لیکن ناراحتی هایش حتی خواب را از ما صلب مینماید؟ این جسم ماست که با ما متولد میشود و تا اخر عمر با ما بوده وقسمت مهمی ازهویت و زیست عمری ماست. این جسم است که با توانمندی هایش سرچشمه ی اعمال، رفتار وزندگانی ماست. این جسم است که ناتوان متولد میشود وبا رفتارمناسب ما پرورش یافته و توانمند میگردد. این جسم از بدو تولد تا مرگ ، هویت ما بوده ومحسنات ومعضلاتش نحوه ی گذران ایام ما را رقم میزند. سلامت و توانمندیش مسبب کیفیت پسندیده ی زندگی و نا توانی و مشگلات سلامتیش سبب ازردگی، افسردگی، رنج و عذاب میباشد.
فکر و ذهن و روان شالوده ی هدفمندی اعمال و رفتار ما هستند. لیکن موهبت نمایش معقول ومناسب انان همبستگی به سلامت وکیفیت مطلوب جسم دارد.تجلی اخلاقی و روانی ما در حوادث مختلف زندکانی بوسیله رفتار جسمانی بنمایش گذارده میشوند. ایا چنین محبوبه ی زندگی افرین و تشخص بخش اجتماعی، محتاج رفتاری نیست که دائما درحفظ سلامت وبهبودی توانمندیهایش کوشا باشیم. اکثرمراکز اموزشی اهم جدیت خود را صرف بهبود توامندیهای ذهنی میکنند. اولیاء نیز اکثر رهنمودهای خود را در امور و مسائل روانی ورفتاری صرف مینمایند. کلا، پرورش انسان ها هنگام طفولیت تا زمان کنترل اعضاء و تحرک بدون اسیب بدنی جلب نظراولیاء میباشد. از شروع مراحل اموزشی احتیاجات بهبودی وتوانمندی جسمانی نادیده گرفتهمیشود. مراکز اموزشی دررسانیدن قابلیت های جسمانی به حد اکثرتوانمندیها یش کوتاهی نشان میدهند. این فعالیتهای زندگی افرین جسم است که انسان را از نباتات متمایز میکند. در این مقوله ، این خود فرد است که در نوجوانی، جوانی، بزرگسالی وکهنسالی مسئول مستقیم بهبود و توانا نگه داشتن جسم خویش میگردد. در این زمان، تشویق وترغیب اولیاء، اعضای خانواده ونزدیکان میتوانند در عزم سالم سازی و توانمندی جسمانی افراد بسیار مؤثر واقع شوند.
ایا این جسم کیفیت بخش به زندگانی وهویت تشخص انسان ها که با کوشش مطلوب و مکفی سبب زیست بهترمیگردد سعادت هدفمندی جدی با کوشش راسخ ما را ندارد؟ پس چرا انسان های فراوانی کیفیت توانمندیهای جسمانی وسلامتش را نا دیده گرفته و با حد اقل شراکت او در امور روزانه یک عمر میسازند. جسم میتواند سرچشمه ی توانمندیهای خیره کننده و یا ناتوانی های خجلت اورنده گردد. این ما هستیم که مهار هر دو نوع استفاده از محسنات ویا معضلات جسم را در اختیار داریم.
جهت نهایت توانمندی وسلامت جسم میبایستی به سه اصل اجرائی معتقد بود. نخست احتیاج به دانش تأئید شده پژوهشی میباشد. گفتار نسخه ای از ناحیه ی کارشناسان وقت، بدون مبدآ پژوهشی فراوان است. لیکن اطلاعات مستند در جریان تبادل افکار عمومی کمیاب میباشد. تفکیک این مهم هم بعهده ی فرد قرار میگیرد تا راهنمائیهای موثق بدست اورد و اموزشهای بدون مبدأ علمی را قابل اجرا نداند.
دوم ارجحیت دادن به بهبود وسلامت جسمانی دربین موارد فعالیتهای روزانه میباشد. برخی در کوشش حرفه ای و اداره ی امور زندگانی، بهبود قابلیت های جسمانی را از یاد برده و موفقیت حرفه ای را به هر امر دیگری ترجیح میدهند. این بزرگترین مسامحه ی زندگانی با کیفیت ما در سنجش با جوامع پیشرفته بشمار میاید.
سوم حل مشگلات بازدارنده واقدامات جدی دربدست اوردن ونگهداری کیفیتهای مناسب بدن میباشد. امادگی جسمانی بدست اوردنی است، لیکن موقتی و محتاج به نگهداری با فعالیت های دائمی میباشد. بهبود و نگه داری سلامت و توانمندی های جسمانی از مهمترین وظا ئف زیست سالم بشمار میاید. یکی از اقدامات مفید پیدا کردن همبازی و یا شرکت کننده در بین اقوام، دوستان و نزدیکان میباشد. نتایج مؤکد تحقیقات فراوان شرکت دو نفره و یا چند نفره را دراشتیاق به شرکت و تضمین ادامه فعالیت در سنجش با شرکت انفرادی برتر اعلان نموده اند.
ما انسانها در تمام عمردریک جسم زندگانی میکنیم. بهبود توانمندی های این جسم سبب عمری طولانی تر، با کیفیتی بهترواطمینان خاطر بیشترمیگردد. انسان های مدرن، از سلامت، توانمند ساختن و کیفیت بخشیدن به زندگی خود غفلت نورزید.
سلامت جسمانی افریدنی نیست
سلامت جسمانی بدست اوردنیست
افکار پسندیده و روان سلیم در جسم سالم بهتر متجلی میگردند
طول عمر تقویمی به عمر فیتنسی بستگی دارد
از بهبود جسم با فعالیتهای دائمی مناسب غفلت نکن